خیلی وقت ها نگاهم به آسمان نیست بجایش چشم دوخته ام به زمین ...
درست وقت هایی که نفس م کارم را برایم جلوه میدهد...
و من سراپا سرورم و غافل از خبط و خطایم...
فَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا ۖ
فَإِنَّ اللَّـهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۖ
لقمه ی بزرگ تر از دهان است اگر فکر کنم کاری میکنم
اگر لحظه ای خودم را کاره ای بدانم
من بدون شما... چکاره ام ؟ .....
من بدون شما ... نمی توانم ... دوام نمیآورم.....
نَفَسی از نَفَس های شما اگر بپیچد در نَفـس هایم
دیگر از این غلط های زیادی نمیکنم سرورم
به کوچکی م رحم کن بزرگــــ ، به کسی که خُلِقَ ضعیفاً...
+ نوشته شده در ۱۳۹۲/۰۴/۰۵ ساعت 13:34 توسط م.ر.ض.ی.ه
|